มหาบาลีวิชชาลัย สถาบันสอนภาษาบาลีสำหรับบุคคลทั่วไป ชวนคนไทยเรียนบาลีเป็นประเพณี


	นาวาเอกทองย้อย แสงสินชัย เปรียญ 9 ประโยค ข้าราชการบำนาญชาวราชบุรี ผู้มีความเป็นเลิศทางภาษา กาพย์เห่เรือของสยามประเทศคือตำนานอมตะของท่าน พลังศรัทธาเผยแผ่ความรู้ภาษาบาลีภาษาไทยของท่านนั้นเข้มข้นและควรแก่การคำนับ "ภาษาบาลีวันนี้" ท่านเป็นผู้เขียนและพิมพ์ขึ้นเว็บด้วยตนเองทั้งหมด วิธีอ่านคำบาลี 1 พยัญชนะที่ไม่มีสระกำกับ อ่านเหมือนมีสระ อะ ภคว อ่านว่า ภะ-คะ-วะ (ภควโต) อรห อ่านว่า อะ-ระ-หะ (อรหโต) ปน อ่านว่า ปะ-นะ จ อ่านว่า จะ 2 พยัญชนะที่มีสระกำกับ อ่านตามสระนั้นๆ เหมือนคำไทย อิติปิ โส อ่านว่า อิ-ติ-ปิ-โส 3 จุดบน เรียกว่า นิคหิต หรือ นฤคหิต พยัญชนะที่มีจุดบน อ่านเหมือน + อัง สํ (=ส + อัง) อ่านว่า สัง นํ (=น + อัง) อ่านว่า นัง มํ (=ม + อัง) อ่านว่า มัง 4 จุดล่าง เรียกว่า พินทุ ทำหน้าที่เป็นตัวสะกด 4.1 หน้าตัวสะกดมีสระกำกับ อ่านตามสระนั้นๆ + ตัวสะกด วิชฺชา(มีสระ อิ ที่ ว) =วิด-ชา ถ้าเป็น วิชชา (ไม่มีจุดล่าง) ต้องอ่าน วิ-ชะ-ชา พุทฺธํ(มีสระ อุ ที่ พ) =พุด-ทัง ถ้าเป็น พุทธํ (ไม่มีจุดล่าง) ต้องอ่าน พุ-ทะ-ธัง เมตฺตา(มีสระ เอ ที่ ม) =เมด-ตา ถ้าเป็น เมตตา (ไม่มีจุดล่าง) ต้องอ่าน เม-ตะ-ตา 4.2 หน้าตัวสะกดไม่มีสระกำกับ อ่านเหมือนมีไม้หันอากาศ สตฺถา=สัด-ถา (ตฺ เป็นตัวสะกด หน้า ตฺ คือ ส ไม่มีสระกำกับ) ธมฺโม=ธัม-โม (มฺ เป็นตัวสะกด หน้า มฺ คือ ธ ไม่มีสระกำกับ) สงฺโฆ=สัง-โฆ (งฺ เป็นตัวสะกด หน้า งฺ คือ ส ไม่มีสระกำกับ) 5 มีสระ และมีจุดบนด้วย 5.1มีสระ อุ และมีจุดบน อ่านเป็นเสียง อุง พาหุํ อ่านว่า พา-หุง กาตุํ อ่านว่า กา-ตุง 5.2 มีสระ อิ และมีจุดบน (เขียนคล้ายสระ อึ) อ่านเป็นเสียง อิง อหึสก อ่านว่า อะ-หิง-สะ-กะ โปรดจำ อหึ ไม่ใช่ อะ-หึ (เสียงหัวเราะ หึ หึ) แต่เป็น อะ- หิง 6 พฺรหฺม ออกเสียง พ และ ห แผ่วนิดหนึ่ง ให้ พ ไปรวมกับ ร และ ห ไปรวมกับ ม (ลองออกเสียงช้าๆ เป็น พะ-ระ-หะ-มะ แล้วรวบให้เร็วขึ้นเป็น พระ-ห-มะ หรือจะออกเสียงเป็น พรำ-มะ ตรงๆ ก็ได้ แต่พึงเข้าใจว่าเสียงจริงๆ คือ พะ ระ หะ มะ หรือ พระ-ห-มะ) 7 ทฺว (ในคำว่า ทฺวาร, เทฺว เป็นต้น) ออกเสียง ท แผ่วนิดหนึ่ง ให้ ท รวมกับ ว ไม่ใช่ ทะ ว แต่เป็นเสียงคล้ายคำว่า ทัว ทฺวาร= ทัว-อา-ระ(เสียงไทยอ่านว่า ทะ-วา-ระ, ทะ-วาน) เทฺว= ทัว-เอ(เสียงไทยอ่านว่า ทะ-เว) 8 ตฺวา ไม่ใช่ ตะ วา แต่คล้ายคำว่า ตัวอา ออกเสียงเร็วๆ เช่น กตฺวา = กัด-ตัวอา (ไม่ใช่ กัด ตะ วา หรือ กัด-วา) สุตฺวา = สุด-ตัวอา (ไม่ใช่ สุด ตะ วา หรือ สุด-วา)